Jedną z najważniejszych operacji we wszystkich procesach obróbki futra jest suszenie skór. Nawet jeśli wszystkie poprzednie kroki zostały pomyślnie zakończone, nadal istnieje duża możliwość uszkodzenia skóry, jeśli suszenie nie zostanie właściwie i starannie przeprowadzone, a efekt taki jak kamizelka futrzana z lisa będzie daleki od oczekiwanego.

Zasadnicze wymagania dobrego suszenia to:

• odpowiednia temperatura
• jednorodność
• szybkość

Skórzana część futra nie może w stanie wilgotnym wytrzymać temperatur przekraczających około 45 ° C, ponieważ po wysuszeniu skóra staje się twarda i sztywna oraz łatwo pęka. Futra muszą być zatem suszone w początkowej temperaturze 25 ° do 30 ° C, a ponieważ wilgoć jest stopniowo usuwana, temperaturę można podnieść, ponieważ im mniej wody pozostanie w skórze, tym mniej skóry dotknie skóra ciepło, a trudniejsze jest usunięcie jego zawartości wodnej.

Jeśli proces suszenia nie jest jednolity, to znaczy, jeśli wszystkie skórki w partii nie są poddawane takim samym warunkom suszenia, to po suszeniu przez pewien czas niektóre skórki mogą być całkiem suche, a inne nie – lub może być tyle różnych stopni wysuszenia, ile skór jest suszonych. Istnieje również możliwość dużej zmienności ilości wilgoci usuwanej z różnych części tej samej skóry. Taki stan rzeczy wymaga dodatkowego nakładu czasu, pracy i energii cieplnej w celu doprowadzenia całej partii futer do bardziej lub mniej jednolitego stanu.

Co więcej, w niektórych rodzajach futer, zwłaszcza gdy ma się do czynienia z grubymi skórkami, gdy suszenie nie jest równomierne, istnieje niebezpieczeństwo wyschnięcia warstwy naskórka z skóry właściwej, a następnie złuszczania i pękania. Jednorodność suszenia wymaga utrzymania rozsądnie stałej temperatury równomiernie rozłożonej na wszystkie części przestrzeni, w której suszenie jest przeprowadzane, tak aby wszystkie futra mogły być suszone w tych samych warunkach.

Szybkość suszenia jest pożądana nie tylko dlatego, że jest korzystna dla stanu skórki, ale także z punktu widzenia praktycznej ekonomiki biznesu. Przestrzeń zajmowana przez suszenie powinna być jak najmniejsza, zgodna z ilością pracy i wydajnością pracy. Powolne suszenie wymaga użycia dużej ilości miejsca do pielęgnacji wszystkich skór, które mają być suszone, lub nagromadzenia skór gotowych do suszenia, z których żaden sposób nie jest skuteczny ani pożądany.

Wcześniej było powszechnym zwyczajem, wciąż praktykowanym w niektórych zakładach suszenie skór przez powieszenie ich, obłożonych skórą na liniach w dużym pokoju lub strychu, przy czym ciepło zwykle dostarczały rury parowe. Taka procedura zajmowała często tak dużo czasu, jak dwa lub trzy dni, zanim udało się im całkowicie wyschnąć, wymagała dużej ilości pracy, a wyniki były dalekie od jednolitości. W rzeczywistości, aby skórki były bardziej wyrównane, konieczne było poddanie ich dodatkowej procedurze. Zwykle polegało to na obracaniu skór w zamkniętym bębnie przez kilka godzin, ciągłym mieszaniu się skór w kontakcie ze sobą, powodując równomierne rozprowadzenie wilgoci w nich w całej partii.